Mijn familie: 5 generaties Rotterdammers. En ja daar lopen verhalen van bommen doorheen. De verwoeste stad. En toen, niet lullend maar poetsend, de wereldstad die herrees uit de puinhopen. Voor onze stad wens ik meer verbinding met elkaar. Zoals de 2 mooiste bruggen de oevers verbinden. Meer contact en meer begrip. Als geen ander weten wij hoe het is om alles kwijt te raken en opnieuw te moeten beginnen. Dat zit ons in het bloed. Zet angst en onvrede aan de kant en investeer in de ander. Laat buurten weer lief en leed delen. Kijk naar de Kruiskade, die geweldige smeltkroes van culturen en diversiteit. De gezelligheid en gemoedelijkheid van vroeger is er weer terug. Een plek om van te houden.
Het gaat er tenslotte niet om wat je doet, wie je bent, waar je vandaan komt of waar je heen gaat. Het gaat erom dat wij samen zijn. Samen mens zijn. Allemaal gelijk. Iedereen heeft elkaar nodig. Samen staan wij sterk. Samen gaan wij ervoor. Net zoals in de Bron, het buurthuis in Crooswijk. Hun slogan: iedereen is welkom en meedoen is gratis. Dat wens ik iedereen toe! En zoals de uitspraak op de tegel met het wapen van Rotterdam die iedere Rotterdammer na de oorlog kreeg: sterker door strijd! Als herinnering aan de moed en de kracht waarmee de Rotterdammers alle beproevingen hebben gedragen en doorstaan. Want soms moet je er ook voor vechten.
Liesbeth
